Belirsizlikler ve beklenmedik değişimler bizi sürekli bir adaptasyon halinde tutmaya davet ediyor. Değişime direndiğimizde, kabul etmeyi reddettiğimizde ızdıraba teslim oluyoruz. Yoga birşeylere çok tutunmadan, ya da öteleme mücadelesi vermeden görmeyi öğrenmeye bizi davet ediyor. Yoga pratiğimizde aynılık içindeki farklılığı görme, geçişler arasındaki boşlukları fark etme bu öğrenmenin araçları oluyor.

Sabah yaptığınızda içinizdeki enerjiyi uyandıran ve gün boyu sizi destekleyen, akşam yaptığınızda tüm gün boyunca bedende biriken stresi akıtarak gevşemeye geçmenizi destekleyecek bu çalışma sizi kendi ihtiyaçlarınızı fark etmeye ve onu karşılamaya davet ediyor.

Netliğin olmadığı durumlarda, sabırsızlık ile karşılaşıyoruz. Oysa hayat genellikle kendi akış hızına teslimiyet gerektiriyor. Yoga pratiği çaba (sabırsızlık) ve teslimiyet arasındaki dengeyi bularak yaşamda olan ile bağ kurmamıza ve teslimiyete yaklaşmamıza yardımcı oluyor. Bugünkü pratiğin kendi dengene seni yaklaştırmayı hedefliyor.